Όπως τις παλαιές εποχές, ακόμα και τώρα, την σημερινή εποχή, φαίνεται πώς κυρίως η ελληνική κοινωνία δεν μαθαίνει από τα λάθη της, όσον αφορά τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό των παιδιών! Αυτά τα λάθη, δημιουργημένα από την καθοδήγηση που λαμβάνουν τα παιδιά από γονείς και καθηγητές, τα οδηγούν σε λάθος ή αλλιώς μη-κατάλληλες για αυτά και μη-ταιριαστές με τα όνειρά τους αποφάσεις, που τους προκαλούν έναν κόμπο στο στομάχι, το σημάδι που δείχνει ότι βρίσκονται σε λάθος δρόμο.

Γονείς και καθηγητές «στρατολογούν» τα παιδιά με έναν Επαγγελματικό Προσανατολισμό που δεν ταιριάζει σε αυτά. Σε αυτό το είδος Επαγγελματικού Προσανατολισμού, δεν παίρνουν τα παιδιά την απόφαση του ποια σχολή θα ακολουθήσουν, όπως θα έπρεπε, αλλά κυρίως οι γονείς και μετ’ έπειτα οι καθηγητές που λειτουργούν ως καθοδηγητές παίρνουν την απόφαση αυτή για τα ίδια. Υπάρχουν ορισμένοι γονείς που θέλουν τα παιδιά τους να ζήσουν την ζωή που θέλουν οι ίδιοι και όχι τα ίδια ή και αυτήν την ζωή που δεν κατάφεραν να ζήσουν αυτοί. Τα πιέζουν να διαβάζουν μανιωδώς, για να περάσουν στις λεγόμενες «καλές σχολές» που επιθυμούν οι ίδιοι, όπως Νομική, Ιατρική, για να έχουν τα ίδια γρήγορη και σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση, να μην μείνουν άνεργοι ως ενήλικες, ίσως να κρατήσουν σταθερό το κύρος της οικογένειας τους και να ικανοποιήσουν τα όνειρα των γονιών τους, όχι τα όνειρα που έχουν στον νου τους και στην καρδιά τους τα ίδια. Από την άλλη, καθηγητές είτε αδιαφορούν πλήρως για τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό των παιδιών ερχόμενοι στο σχολικό χώρο, μόνο για να «βγάζουν το ψωμί τους», είτε τα καθοδηγούν, παρομοίως με τους γονείς, με το να τα παροτρύνουν να ακολουθήσουν τις «καλές σχολές». Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι το παιδί να αναστατώνεται και να παίρνει αυτές τις λάθος αποφάσεις. Όμως, αλήθεια, ρώτησε κανείς ποτέ τα παιδιά τι θέλουν πραγματικά;
Δεν υπάρχει αντίλογος στο ότι οι γονείς και οι καθηγητές θέλουν να βοηθήσουν τα παιδιά να πάρουν σωστή απόφαση για την επιλογή της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας. Καλά πράττουν μέχρι το σημείο που δείχνουν ενδιαφέρον και μάλιστα σκέφτονται σωστά για την επαγγελματική αποκατάσταση των παιδιών. Το θέμα είναι, ωστόσο, πώς νοηματοδοτούν μια τέτοιου είδους σωστή απόφαση, δηλαδή τι είναι σωστή απόφαση για αυτούς που προσπαθούν να ωθήσουν τα παιδιά να πάρουν. Γιατί, η σωστή απόφαση για αυτούς είναι το παιδί να μην πεινάσει και να ικανοποιήσει άλλες ανάγκες και επιθυμίες, όπως πιθανόν ένα όνειρο των γονιών. Έτσι, τα παιδιά, μη έχοντας έναν κατάλληλο για αυτά στόχο έως και κανέναν για την επαγγελματική τους πορεία μετά την απόλυσή τους από το Λύκειο, απεγνωσμένα δεν ξέρουν για ποιον λόγο διαβάζουν, με αποτέλεσμα να κουράζονται ψυχικά και έτσι να χάνουν το νόημα του να προσπαθεί κάποιος για κάτι που κάνει την καρδιά του να χτυπάει γρηγορότερα.
Η σωστή απόφαση, όμως, ως προς τα δεδομένα αυτού που παίρνει την απόφαση και όχι του καθοδηγητή που τον βοηθάει να την πάρει, είναι το παιδί να επιλέξει την κατάλληλη επαγγελματική σταδιοδρομία για αυτό. Είναι πάρα πολύ σημαντικό το παιδί να ακολουθήσει τα όνειρά του, να βάλει στόχους και να αρχίσει να διανύει την διαδρομή που κάνει την καρδιά του να χτυπάει γρηγορότερα και όχι μόνο να ψάχνει για μια διαδρομή που θα του φέρει επαγγελματική αποκατάσταση. Είναι παρά πολύ σημαντικό, δηλαδή, να κάνει αυτό που αγαπάει και να ακολουθήσει την διαδρομή που θα το κάνει ευτυχισμένο. Και έτσι θα βρει λόγο και όρεξη να διαβάσει και να τελειώσει το Λύκειο.

Αυτή η σωστή απόφαση παίρνεται με τον σωστό Επαγγελματικό Προσανατολισμό. Κατά την διάρκεια αυτού, γονείς και καθηγητές βοηθάνε τα παιδιά να ανακαλύψουν, με βάση τις επιθυμίες, τις δεξιότητες και τα ενδιαφέροντά τους, πρώτα ποια κατάλληλη για αυτά σχολή θέλουν να ακολουθήσουν και, μετ’ έπειτα, ποια σταδιοδρομία.
Ο σωστός Επαγγελματικός Προσανατολισμός βοηθάει, μπροστά στο χάος μπερδεμένων σκέψεων και διαδρομών, τα παιδιά να κατευθυνθούν. Σε αυτό το χάος, η ποικιλία των πληροφοριών και των διαδρομών που μπορεί να ακολουθήσει ένα παιδί μαζί με την άγνοια για αυτές και τις γνώμες των μεγαλύτερων που επηρεάζουν την κατεύθυνση που θα επιλέξει προκαλούν μεγάλη σύγχυση και μπέρδεμα στα παιδιά, με αποτέλεσμα να μην ξέρουν από πού να αρχίσουν… Έτσι, εμφανίζεται ο σωστός Επαγγελματικός Προσανατολισμός και μέσα από αυτόν γίνεται προσπάθεια από όλους, συμβούλους, καθηγητές και γονείς, να ξεδιαλύνει το παιδί σκέψεις, σχέδια, ιδέες και επιθυμίες μέσα στο μυαλό του και ακούγοντας την καρδιά του να βρει πρώτα από όλα ποια σχολή πραγματικά θέλει να ακολουθήσει και μετ’ έπειτα ποια σταδιοδρομία. Γιατί, όταν είμαστε στο Λύκειο, επιλέγουμε πρώτα σχολές, όχι επαγγέλματα.
Με τον σωστό Επαγγελματικό Προσανατολισμό, τα παιδιά φτιάχνουν στόχους, που είναι ο λόγος να θέλουν να διαβάσουν πια. Επίσης, με αυτόν, το παιδί, την περίοδο που διαμορφώνει την ταυτότητά του, ανακαλύπτει τις επαγγελματικές κλίσεις και τα ενδιαφέροντά του και διαμορφώνει την δική του κατάλληλη επαγγελματική σταδιοδρομία ξεκινώντας με την επιλογή της κατάλληλης σχολής για αυτό, με βάση και τα όνειρά του και τις επιθυμίες του. Ακόμα, κυνηγά στόχους που κάνουν την καρδιά του να χτυπάει γρηγορότερα, δηλαδή μια διαδρομή που θα αγαπά και θα το κάνει ευτυχισμένο, που είναι και ο στόχος του σωστού Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Γιατί, επίσης, στόχος του γενικότερα είναι πρώτα από όλα η ευτυχία μαζί με την επαγγελματική επιτυχία του παιδιού και μετ’ έπειτα η επαγγελματική του αποκατάσταση. Για αυτόν τον λόγο, η συμβουλή μου είναι: Να κάνετε αυτό που αγαπάτε!
Ανακάλυψε περισσότερα από Το μπλογκ του Βαγγέλη!
Εγγραφείτε για να λαμβάνετε τις τελευταίες αναρτήσεις στο email σας.